Salam...
ketika entry ini ditaip sy masih lagi bersedih. i have a student that i think i like to approach her. sy tahu dia bukan anak org senang because hari pertama pendaftaran lagi sy dpt rasekan begitu. sy perhatikan keluarga itu dari jauh. ia membuat hati sy tersentuh. sy dekati gadis itu. sy berpeluang mengajarnya utk tempoh sebulan. walaubagaimanapun sy masih menegurnya if i bump into her...
before balik bercuti pertengahan penggal yg lepas, 21/08/2010, sy hantar pelajar2 sy ke Larkin tggu mereka sehingga mereka naik bus ke destinasi yg sepatutnye. penat jugak duduk kt larkin tue dh mcm ape dh tp sebab itu adalah amanah kan so sy redha aje lah. sy ade membelikan gadis itu air kotak sgi bekal di dalam bus n sempat sy berpesan kpdnya, "Nabilah, nnti kem salam kt mak awk ye"...
dia pun menjawab "insyaAllah teacher"
tadi ketika sy otw balik ke rumah, di depan dewan makan sy bumped into her n after sy menjawab salam gadis itu dia memanggil sy..."teacher, sy xsempat sampaikan salam teacher pada mak sy"...
sy pun cuba bertanya kenapa dgn keadaan bergurau...
"ape? awk xsampaikan salam sy! kenapa?"
gadis itu menjawab, "mak sy dh meninggal teacher..."
sy terus memeluknya n tanpa disedari air mataku jatuh. ya Allah! dugaan utk gadis itu. sgt berat! sgt besar! sy sempat berpesan pada gadis itu, belajarlah bersungguh-sungguh...dia menganggukkan kepalanya...
sy pun berlalu pergi. di dalam hati ini tuhan sahaja yg tahu. ya Allah, kau berkatilah arwah ibu gadis itu...
Hidup ini sementara...
.jpg)
